Ik zit op de bank en staar wat voor me uit. Op het moment dat ik wil opstaan om wat drinken te pakken, valt mijn blik op een kast in de hal. Bovenop deze kast staan mijn designer handtassen, samen enkele duizenden euro’s. Ik kijk er naar en ken je dat, dat gevoel dat je opeens tot een ‘oh?!’ besef komt? Nou ik wist al wel dat dit natuurlijk belachelijk is, maar nu voelde ik het ook:
Handtassen voor enkele duizenden euro’s.
What. The. F.
Het probleem is nog niet eens dat ik zo idioot ben om geld uit te geven hieraan. Kijk, ik ben ook gewoon een beetje een sucker voor mode en mijn zogenaamde investing pieces gaan jáááren mee. Het probleem is dat ik bij aankoop dacht dat die tassen mijn leven zouden verrijken. Dat ik me echt elke dag super in de gloria zou voelen met een prachtige designer tas aan mijn zijde.
Laat ik ons allemaal, for once and for all, uit deze desillusie helpen: dat is niet zo.
Ondanks dat ik met mijn Gucci aan mijn arm zeer elegant door Amsterdam huppel, ervaar ik nog altijd gevoelens van rouw, onzekerheid, van het niet weten. Voel ik me soms verloren, alleen, verdrietig. Heb ik stress, jaag ik excentrieke ambitie na en ben blijf ik ook maar gewoon een mensje die er een beetje op los prutst.
Geld is een middel tot een fijn leven. Een leven waar je keuzes kan maken die bij jou passen. Een leven waar je een grote middelvinger kunt opsteken naar situaties die je niet langer dienen. Geld helpt om te slapen zonder stress of je de rekening kunt betalen. Geld helpt je om uit een ongelukkig huwelijk te kunnen stappen. Om je eigen bedrijf te kunnen starten. Geld is een middel naar datgene wat echt voldoening kan geven: een leven leven op jouw voorwaarden. Geld is ook een middel om belachelijk dure tassen te kopen, maar uit ervaring kan ik zeggen: voor dit geld een prachtige reis met mijn man brengt meer geluk. Maar dat is heel persoonlijk natuurlijk.
Psst: schrijf je in voor mijn wekelijkse nieuwsbrief ‘3 op dinsdag’.
