We tell ourselves stories in order to live.
Schreef ik zo’n 5 jaar geleden in een dagboekje. Ik schrijf veel. Zowel hier op mijn blog en Instagram, en wat het daglicht echt niet kan verdragen: in een papieren dagboekje.
We vertellen onszelf verhalen, om ergens in te geloven, om aan vast te houden, want we moeten wel.
Als ons verhaal niet klopt, brengt ons dat aan het wankelen.
Ik schreef dit op omdat ik destijds een relatie had verbroken en mijn toenmalige partner enorm veel verdriet had gedaan. Ik moest mezelf verhalen vertellen waarom er gebeurde wat er gebeurde, anders werd ik gek.
Ik vertel mezelf nog steeds verhalen, ik wil alles kloppend maken.
Ik wil ook graag geloven in mijn eigen verhaal.
Op dit moment zitten we in een nieuwe financieringsronde voor Elfin.
Enorm veel geld gaan we ophalen om ons bedrijf te laten groeien.
Een bedrijf dat vrouwen helpt een beter leven te creëren voor zichzelf. We beginnen in Nederland – je moet immers ergens beginnen – maar al vanaf het prille begin wist ik dat we met name een mega impact kunnen maken buiten Nederland, waar meisjes en vrouwen nog 10 stappen extra te zetten hebben voor een onafhankelijk leven.
Ons verdienmodel is freemium to paid.
Freemium, gratis kennis en content voor iedereen, en paid memberships voor de vrouwen die het kunnen betalen en een stap verder willen gaan.
Kloppend verhaal.
Toch?
“… 1.7 miljard vrouwen en meisjes leven van minder dan €5,00 per dag…”
“… minstens 300 migranten vermist na vlucht uit Senegal…”
“… warmste dag ooit gemeten op aarde…”
Ik zal stoppen, dit is een greep uit het nieuws afgelopen week.
Ik lees en kijk amper nieuws. Omdat het me verdrietig maakt. Ik ben er te gevoelig voor. Ik wil mijn gevoeligheid en zachtheid nooit verliezen. Integriteit zal altijd een kompas zijn.
En, het brengt me van mijn stuk, al het nieuws. Laat me enorm twijfelen aan mijn verhaal.
Klopt dit nog, dat we zoveel geld ophalen, stoppen in een profit bedrijf, om in den beginne vooral mensen te helpen die het al goed hebben?
Ik schreef hier en hier al eerder een blog over de moeite die ik heb met geld, ons kapitalistische systeem. Dit systeem is geweldig voor een handjevol mensen, maar heeft zoveel verpest voor grote groepen.
Kan ik mezelf het verhaal vertellen dat het oké is om gebruik te maken van het systeem dat ik tevens verafschuw?
Kan het kloppend zijn dat we eerst een gezond en groots profit bedrijf opzetten omdat dat ons de middelen geeft om impact te kunnen maken op een veel grotere schaal?
Zolang we in een kapitalistische wereld leven, heb je kapitaal nodig om op korte termijn impact te kunnen maken. Althans, dat vertel ik mezelf. Zolang we in een kapitalistische wereld leven betekent kapitaal zuurstof. Maar zolang we onszelf dit vertellen, en hierin meegaan, verandert er niks.
Klopt dit nog wel?
Schrijf je in voor mijn wekelijkse nieuwsbrief: 3 op dinsdag.
