Skip to main content

Het allermoeilijkste aan elfin bouwen? Een bedrijf bouwen op een authentieke, eigen manier, waar echtheid centraal staat.

Kikker

Ik heb vanaf het begin van elfin gezegd: ik wil een bedrijf bouwen dat sowieso korte metten maakt met hoe dingen gaan (een financiële industrie die is gebouwd voor en door mannen, waar vrouwen niet als klant worden gezien en er niet wordt ingespeeld op hun behoeften), maar dat betekent dat ik ook de manier waarop ik dat bedrijf bouw, anders wil aanpakken. Als ik niet oppas ben ik zo’n kikker die in een bak water zwemt waar het steeds iets warmer wordt, totdat het op een gegeven moment te heet is en ik me afvraag waarom ik dat niet eerder heb gevoeld.

Schrijf je in voor mijn twee wekelijkse start-up nieuwsbrief en krijg de juice, tranen, successen en nieuwtjes rondom ons start-up avontuur als eerste in je inbox.

Bek vol ambitie

Ja, ik wil van elfin een internationaal succes maken. Omdat ik overtuigd ben dat onze oplossing vrouwen zal helpen. En ik gun alle vrouwen, overal ter wereld, deze hulp. Deze ambitie betekent hard werken, to put it mildly. Altijd aanstaan. Continu switchen van ‘wat moet er vandaag gebeuren’ naar ‘hoe gaat ons marketplace idee tot uiting komen in andere landen over 2 jaar?’ Het vergt intellectueel nogal wat. Hersenkrakers, million dollar questions en tegelijkertijd met de poten in de klei to get things done.

Deze ambitie vergt dus veel masculiene skills. Beslissen, delegeren, orde, overtuigen, focus, daadkracht.

Tegelijkertijd, en dat is iets persoonlijks, wil ik niet een bedrijf bouwen in deze industrie zoals de duizenden voor ons dat hebben gedaan. Want kijk waar het ons toe heeft geleid? In ieder geval niet tot het helpen van de helft van de wereldbevolking om met zelfvertrouwen met haar onafhankelijkheid aan de slag te gaan.

Mijn visie is dat werken, ondernemen, investeren zoals dat jaren werd gedaan, lang niet iedereen (meer) dient. Sowieso mij als persoon niet.

Echtheid

Mijn visie is dat echtheid bepalend gaat zijn voor het wel of niet slagen van initiatieven. Geen gaten tussen mooie praatjes en de uitvoer. Geen boeverij. Geen geld verdienen ten koste van anderen. Integriteit voelen mensen. En ze slikken niet-integere initiatieven niet meer. Kijk naar de vele protesten op dit moment. Kijk naar mensen die massaal weglopen bij dictator managers. Kijk naar deze video. Lees dit bericht.

Maar dan. Zit je met je mooie praatjes en je visie. Maar ondertussen heb je groeikapitaal nodig om je bedrijf op te schalen. Van elke investeerder hoor je dat je moet bluffen. Het aandikken. Stoere praatjes en jezelf zo interessant mogelijk in de etalage zetten. Want tja, ‘zo werkt dat nou eenmaal.’ Je werkt je door ellenlange do-to lijsten heen, je maakt sprints en tjak tjak tjak knalt de dag door. En voor je het weet zit er een heel groot gat tussen jouw intentie en belofte naar jezelf én je doelgroep, en je dagelijkse realiteit.

Je bent een kikker en zit opeens keihard mee te doen in de normatieve grind modus, maar je kan niet goed aanwijzen hoe dit stukje bij beetje zo is gelopen.

De oplossing

De oplossing. Misschien herken je je in bovenstaande. Voelen en weten dat de wereld andere energie nodig heeft, maar ook uitdagingen ondervinden om ‘die andere energie’ ruimte te geven. Hoe doe je dat? Hoe zorg je ervoor dat je niet verdrinkt in die zogenaamde normatieve emmer?

Geen idee. Nee, echt. Als ik het wist, als ik ‘m had, die ultieme tip, dan deelde ik hem. Zoals überhaupt het leven, zo ook ondernemen: een continu afbakening van jezelf ten opzichte van je omgeving. Wat is je rol, wat is je grens, waar geef je, waar neem je? Waar is mee bewegen met het gangbare oke, en waar trek je duidelijk een lijn en blijf je bij je eigen visie?

Wat mij helpt is het leren herkennen van signalen van mijn lijf als ik teveel heb meebewogen met vastgeroeste ideeën. Ik voel me opgejaagd, een gebrek aan energie en – poor man – ik word kribbig naar mijn man. Dat is een teken dat ik pas op de plaats maak, me probeer te laten zakken in mijn eigen anker, in mijn eigen wijsheid en weer probeer in te tunen bij mijn unieke energie.

Daarnaast heb ik, en dat roep ik altijd, mijn persoonlijke black book van mensen die ik bel als ik hulp nodig heb. Wie helpt me om weer te landen bij mezelf? Die persoon bel ik dan, om in te tunen in de juiste energie, kennis en zachtheid.

Maar los van dit alles, denk ik dat dit voor mij een eeuwige struggle zal zijn: de balans tussen gekmakende ambitie, de wens een nieuwe standaard te zetten en mijn eigen echtheid te bewaren.

 

Geef een reactie