Het is zondag ochtend en ik word wakker in Amsterdam na een nacht van 12 uur slaap. Ik ben al ruim 1,5 week in Nederland en op dit moment een paar dagen in Amsterdam. 4 november moesten Lieke en ik (nee, niet ‘moesten’, we waren als finalist geselecteerd!) om te pitchen bij het event van FemStart. Afgelopen week gaven we 2 workshops in de avond uren, hadden we donderdag en vrijdag 2 intense dagen bij het event van Fempower your Growth en ben ik gister de hele dag op pad geweest met vriendinnen.
Voor mij, introvert die veel tijd alleen nodig heeft voor reflectie, introspectie en ideeën vorm geven, is zo’n week zoals ik schetst, hels. Leuk, maar ook te veel.
Gisteravond kroop ik om 18:30 in bed. Een sluimerende vermoeidheidshoofdpijn was al een aantal uren aanwezig. Ik belde met mijn verloofde die ik enorm mis. Ik zette Netflix aan en na 1 aflevering van The Crown viel ik om 20:00 uur in slaap.
Schrijf je in voor mijn twee wekelijkse start-up nieuwsbrief en krijg de juice, tranen, successen en nieuwtjes rondom ons start-up avontuur als eerste in je inbox.
Balans
Is dit artikel een klaagzang? Verre van! Dit artikel is om te delen dat de balans tussen een fintech bedrijf willen opzetten en laten floreren en je eigen evenwicht en energie bewaren, uitdagend is. Ik heb geen onuitputtelijke energie motor. Ik heb wel enorm veel executie power maar ik moet daar mee oppassen, want uitputting ligt voor mij erg snel op de loer. Uitputting uit zich bij mij in verbitterde gedachten, een kort lontje en irritatie.
De vraag die levend is en altijd een zoektocht zal blijven: hoe vereenzelvig ik mijn krachten, talenten en expertise met het veeleisende van een start-up? Het normatieve in de start-up wereld is ‘full full fulltime werken, 24/7 gaaaaan!’, en hoe graag ik dat ook zou willen: ik kan het niet. Sterker nog: het is destructief en staat haaks op wie ik ben en waar ik goed in ben.
Leiderschap
Ik denk veel na over wat leiderschap is. Wat voor mij leiderschap betekent. Het klinkt als een buzzword, ‘leiderschap als het nieuwe customer centricity‘. Ik ben afgelopen dagen non-stop omringd met andere ondernemende vrouwen. Geweldige, talentvolle en inspirerende vrouwen. Ik heb naar ze gekeken, naar ze geluisterd en ze geobserveerd. De vrouwen die mij het meest inspireren zijn diegenen die weten waar ze voor staan, waar ze waarde toevoegen. Vrouwen die erkennen waar hun kracht ligt en waar die van een ander. Vrouwen die zichzelf kennen en zich bewust zijn van hun invloed. Vrouwen die eigen en authentiek zijn, die ervoor passen om zich in een keurslijf te laten stoppen en die weigeren anders te zijn, denken en handelen dan dat hun eigen is. Geldt voor mannen uiteraard net zo.
Rolmodellen
Virginia Yanquilevich, CEO bij Dopper, die vertelt dat ze weigert van hun watertaps een businessmodel te maken, omdat dat haaks staat op hun missie als bedrijf.
Fabienne Chapot die vertelt welke misser ze maakte toen ze haar intuïtie liet varen en mee ging in de rush van snelle commerciële collecties ontwerpen.
Raja Felgata die deelt wat een struggle het was om als Marrokaanse vrouw in de media wereld te werken en hoe ze heeft moeten knokken om haar eigen geluid te mogen delen.
Iffat Rose Gil die haar talenten inzette om in het begin van haar carriere meisjes in India te helpen toegang te krijgen tot onderwijs.
Allemaal vrouwen die weigeren op te geven en te gaan voor de makkelijke gangbare weg.
Verantwoordelijkheid
En dat is leiderschap voor mij. Verantwoordelijkheid nemen voor wie je bent. Jezelf ruimte geven om op jouw manier jouw missie tot leven te laten komen.
Hoe ik mijn missie tot leven laat komen? In het hectische van een start-up genoeg ruimte maken om te vertragen en met een holistische blik naar onze missie te kijken. Wat is er nodig, wie is er nodig en welke impact willen we maken? Groot denken, groot handelen en de juiste krachten en energie om ons heen verzamelen. Want precies dat is waar ik floreer. Mits ik mezelf toesta om uit to zoomen en unapologetically mezelf zijn.
Cliché
Wij willen vrouwen helpen financieel onafhankelijk worden. Daarvoor moeten we doen wat nooit eerder is gedaan. En dat moeten we doen op een manier die nooit eerder is gedaan. Want je kent het cliché maar kloppende gezegde: als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. Dus dicht bij onszelf blijven en nooit opgeven met geloven in onszelf en onze visie.